Jacqueline

Eerlijk? We hebben onze portie restaurants met namen van oude besjes wel gehad. Vaak zijn het dan (mannelijke) koks met opgeblazen borst die ons met toegeknepen stem bezweren dat ze hun liefde voor de kookpotten van hun beminde mémé zaliger hebben doorgekregen. Maar deze Jacqueline is anders. Het is het restaurant van selfmade chef Evelien Swiers, die samen met haar vriend-sommelier Raf Rombouts een voormalige beenhouwerij heeft overgenomen. De authentieke slagerslook hebben ze behouden: witte metrotegeltjes, het antieke slagersrek, de toonbank van gemarmerd formica … You get it, hier draait het niet om grootmoeders recepten maar om haar inboedel! Het bewijs daarvan wordt meteen geleverd: purrrrrfect gegaarde vroege witte asperges uit Lierse, overgoten met een bloemkool- en een pistacheroomsausje en gesmodderd in geile hoeveboter met karnemelk; malse noordzeepollak, gelakt en opgedirkt met gefermenteerde pruim en aardpeer; blozende Pluma Iberico van Kintoa-varken van bij Carnivale, in een omhelzing van knolselderpuree, venkel en uitbundige ui in goed geoliede daslook. We sluiten af in schoonheid met gedurfd aardpeerijs, uitgehuwelijkt aan een cremeux van citrusvruchten en een verlegen tuilekoekje van witte chocolade.// Alba Nebbioli

Dorst?
Puur natuur « en clean », verduidelijkt Raf. Een crémant brut uit de Jura van Jean-Luc Mouillard bijvoorbeeld (€ 11,50 per glas), de Oh-My-God lekkere pinot noir uit de Auvergne Neyrou van Jean Maupertuis (€ 52 per fles) of de Oostenrijkse grûner-veltliner Sau Spitz van Lichtenberger en Gonzalez (€ 59).

Prijzen?
Menu € 70 (€ 85 met Van Tricht-kazen), wijn- en spijscombinaties € 39, zonder alcohol € 32.